Η Κορινθιακή μαύρη σταφίδα

Η Κορινθιακή μαύρη σταφίδα

Μαύρη Σταφίδα, Vitis Vinifera L.

Σταφίδα ονομάζεται το αποξηραμένο σταφύλι. Η σταφίδα διακρίνεται σε δύο είδη, την μαύρη και την άσπρη. Η άσπρη λέγεται και σουλτανίνα. Η κύρια διεργασία παραγωγής έχει να κάνει με την ξήρανση του καρπού, κυρίως της μαύρης σταφίδας, στον ήλιο για μερικές ημέρες (περίπου 12 – 20), Η πιο γνωστή ποικιλία μαύρης σταφίδας είναι η κορινθιακή.
Οι παραγωγοί συλλέγουν τον καρπό της μαύρης σταφίδας συνήθως τον μήνα Αύγουστο, τον αποξηραίνουν σε ειδικά διαμορφωμένους υπαίθριους χώρους που ονομάζονται αλώνια. Η βιολογική Κορινθιακή μαύρη σταφίδα αποξηραίνεται και στο ήλιο και στην σκιά! Όταν η αποξήρανση γίνεται στην σκιά αποφεύγεται η απ’ ευθείας επαφή με τον ήλιο που αλλοιώνει την υφή προκαλώντας «καραμελοποίηση» των σακχάρων.
Έπειτα από οκτώ ημέρες (εξαρτάται και από τον καιρό) την γυρίζουν για να αποξηρανθεί και από την άλλη όψη και έπειτα από 2-3 ημέρες (πάλι εξαρτάται από τον καιρό) την μαζεύουν και την πάνε για επεξεργασία. Η επεξεργασία αυτή είναι γνωστή ως «μακινάρισμα». Εκεί απορρίπτονται τα περιττά σώματα και ξεχωρίζουν την χοντρή με την ψιλή ρόγα.

Η Κορινθιακή μαύρη σταφίδα προέρχεται από ένα αυτοφυές είδος αμπέλου που δίνει μαυρόρωγα σταφύλια και ευδοκιμεί σε ορισμένες περιοχές της Πελοποννήσου και των Ιονίων νήσων. Η κορινθιακή (μαύρη) σταφίδα καλλιεργείται σε περιοχές της Βόρειας και της Δυτικής Πελοποννήσου, καθώς και στη Ζάκυνθο ενώ η καλλιέργεια της σουλτανίνας εντοπίζεται κυρίως στην Κρήτη και στην Κορινθία. Είναι ένα μονοπωλιακό προϊόν της Ελλάδας, καθώς το 80% της παραγωγής Κορινθιακής μαύρης σταφίδας σε παγκόσμιο επίπεδο προέρχεται από την Ελλάδα. Το υπόλοιπο 20%, το οποίο παράγεται στην Ν. Αφρική και στην Καλιφόρνια, είναι σημαντικά κατώτερο ποιοτικά.

Ιστορική αναδρομή.

Η ύπαρξη της καλλιέργειας στην περιοχή της Βόρειας Πελοποννήσου αναφέρεται από τον αρχαίο έλληνα φιλόσοφο Αριστοτέλη από τον 4ο π.Χ. αιώνα.
Από τα μέσα του 16ου αιώνα παρατηρείται ευρεία επέκταση της καλλιέργειας στην Βόρεια Πελοπόννησο.
Όταν κέρδισε η Ελλάδα την ανεξαρτησία της, γενικώς η σταφίδα ήταν το μοναδικό αξιόλογο εξαγωγικό προϊόν του νεαρού κράτους. Κύρια χώρα εξαγωγής ήταν η Αγγλία, πριν το 1880, και αργότερα  η Γαλλία. Η κρίση της σταφίδας  1890-1893, γέννησε τα πρώτα κοινωνικά κινήματα, αρχικά μεταξύ των σταφιδοπαραγωγών· δεν είναι τυχαίο που οι πρώτοι σοσιαλιστές και αναρχικοί εμφανίστηκαν όχι στην Αθήνα αλλά στην Πάτρα και τον Πύργο. Στην κατοχή, 1941-1944, έσωσε και έθρεψε πολύ κόσμο. Η Παναιγιάλειος Ένωση Συνεταιρισμών (Π.Ε.Σ.) είναι ο μεγαλύτερος συνεταιρισμός των σταφιδοπαραγωγών. Ιδρύθηκε το 1935 στο Αίγιο Αχαΐας και είναι ο σημαντικότερος εξαγωγέας Κορινθιακής σταφίδας τύπου «ΒΟΣΤΙΤΣΑ».

Διατροφική αξία της Κορινθιακής Μαύρης Σταφίδας.

Στοιχεία που προκύπτουν από έρευνες και κλινικές μελέτες μας δείχνουν πως η μαύρη Κορινθιακή Σταφίδα παρουσιάζει ικανοποιητικά επίπεδα τιμών σε φυτικές ίνες, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, αντιοξειδωτικά:

Φυτικές ίνες – καθώς καταναλώνεται με τη φλούδα της, έχει πολύ υψηλό ποσοστό διαιτητικών ινών (6,7 γραμμάρια ινών στα 100 γραμμάτια σταφίδας)
Αντιοξειδωτικά (φλαβονοειδή, ανθοκυανίνες, προανθοκυανιδίνες, προκυανιδίνες, ρεσβερατρόλη).
Βιταμίνη C – τα 100gr περιέχουν 300mg
Βιταμίνη A – προστστεύει τα μάτια από τον εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας.
Βιταμίνες του συμπλέγματος Β – Β1, B2, B3, B5, B6.
Βόριο – υποστηρίζει την υγεία των οστών.
Κάλιο – η περιεκτικότητα της κορινθιακής σταφίδας σε κάλιο είναι 0,7 γραμμάρια καλίου ανά 100 γραμμάρια σταφίδας, ένα από τα υψηλότερα περιεχόμενα που παρατηρείται σε τρόφιμα.
Σελήνιο – έχει αντιοξειδωτικές & αντιγηραντικές ιδιότητες. Επίσης το σελήνιο βοηθά στη ρύθμιση της λειτουργία του θυρεοειδή αδένα.
Σίδηρο – βοηθά στην αντιμετώπιση της σιδηροπενικής αναιμίας.
Ουσίες όπως το ολεανολικό οξύ – περιέχεται σε συγκέντρωση 70,25 mg ανά 100 γρ. Κορινθιακής (μαύρης) σταφίδας – που καταπολεμούν βακτήρια στο στόμα που ευθύνονται για την τερηδόνα και ουλίτιδα.
Τα σάκχαρα της σταφίδας δεν είναι σε μορφή κρυστάλλων, επομένως μπορούν να «εγκλωβίσουν» άλλα συστατικά, αντιοξειδωτικά, αρωματικές ουσίες, και να τα προστατεύσουν.

Προτεινόμενη ημερήσια ποσότητα
Καταναλώνοντας δύο κουταλιές της σούπας σταφίδα την ημέρα καλύπτουμε το 1/3 των ημερήσιων αναγκών του οργανισμού μας σε φρούτα.
Ωστόσο είναι αρκετά πλούσια σε θερμίδες για το λόγο αυτό πρέπει να καταναλώνεται με μέτρο. Σε 100 γραμμάρια σταφίδας αντιστοιχούν 250 θερμίδες.

Πηγή: http://el.wikipedia.org, http://www.sfedona.gr, http://www.agrocapital.gr, http://sarantakos.wordpress.com/